Μετά από 10 μέρες στη Νέα Υόρκη θα μοιραστώ λίγες σκέψεις για όποιον έχει πέντε λεπτά και θέλει να τις διαβάσει…
Ούτε μια στιγμή δεν έχω νιώσει ξένος, πολύ απλά γιατί είναι όλοι διαφορετικοί. Έχω μεγαλώσει όπως πολλοί από μας σε μια κοινωνία που δέχεται τη διαφορετικότητα «αρκεί να μην ενοχλεί». Θεωρώ τον εαυτό μου ανοιχτόμυαλο και χαίρομαι να βλέπω γκει και λεσβίες να απολαμβάνουν τον έρωτά τους δημόσια, αλλά ομολογώ σοκαρίστηκα οταν είδα έναν γυμνασμένο, διμετρο μαύρο με φούστα και τακούνια…Μα αυτή η πόλη σε κάνει να λες «και ποιος είμαι εγώ που θα του πω πως να εκφράζεται, να νιώθει ή να ντύνεται; είναι ελεύθερος!». Και η πόλη έχει δίκιο.
Υπάρχουν σχεδόν όλες οι φυλές. Και δε φοβάται το κράτος μήπως χάσει την εθνική του ταυτότητα; Σκεφτείτε απλά ότι η πόλη έχει τις ταμπέλες της στα αγγλικά και στα ισπανικά. Και οι περισσότεροι μεξικάνοι που είναι εδώ δεν είναι ‘μηχανικοί και δικηγόροι΄…
Μπορούμε και πρέπει να ασκήσουμε κριτική στην Αμερική για πάρα πολλά θέματα, οι άνθρωποι όμως σε αυτή την πόλη είναι φιλικοί, σε βοηθάνε να βρεις το δρόμο σου, σου μιλάνε κι ας μη σε ξέρουν. Στις 3 το πρωί στο μετρό δυο ‘αλάνια’ πορτορικάνοι μου εξηγούσαν πως είναι η σχέση της χώρας τους με την αμερική, και μου έδωσαν οδηγίες για τους σταθμούς. Το πρωί πήγα να αγοράσω τσιγάρα και δεν ήξερα ότι χρειάζεται ταυτότητα…Φεύγοντας από το μαγαζί για να γυρίσω να την πάρω, ένας που κατάλαβε τι έγινε με σταμάτησε και προσφέρθηκε να τα αγοράσει για μένα…αυτό είναι μικρά παραδείγματα…
Για τα μουσεία της, τα φεστιβάλ της, τη τζάζ από τη Λουζιάνα και τη Νέα Ορλεάνη, τα υπέροχα πράσινα πάρκα της, τα αρχιτεκτονικά «θαυματάκια» εδώ κι εκεί, τα γήπεδα μπάσκετ όπου υπήρχαν διαθέσιμες μπάλες για να παίξεις και μετά τις αφήνεις για τον επόμενο (!), το τζόγκινγκ των ανθρώπων όλων των ηλικιών στα ποτάμια, όλα μαζί καταλαβαίνεις τι σημαίνει ποιότητα ζωής….
Για όσους ενδιαφέρονται να βρουν δουλειά, είναι πολύ σημαντικό να είστε ήδη εδώ όταν μιλάτε με εργοδότες, ή να τους ενημερώστε πότε θα είστε εδώ. Πολλαπλασιάζετε τις πιθανότητές σας, γιατί θεωρούν ότι το σκέφτεστε σοβαρά. Τολμήστε, δημιουργήστε ευκαιρίες, και να είστε έτοιμοι για να ανταποκριθείτε την ίδια στιγμή.
Μπορεί πολλοί να κοροιδεύουν την Καλομοίρα για την προφορά της προχθές που τραγούδησε τον εθνικό ύμνο, όμως έχω νιώσει συγκίνηση για τη βοήθεια που έχω πάρει εδώ, όχι μόνο από τους Έλληνες καλούς φίλους μου, αλλά και από Ελληνοαμερικάνους άγνωστους που πασχίζουν να μου μιλήσουν Ελληνικά για να με κανουν να νιώσω άνετα και για να συνδεθούν με τη χώρα μας. Για μένα αυτό μετράει τόσο πολύ περισσότερο και τρέφω απεριόριστο σεβασμό στην ‘κουτσή’ προσπάθεια τους…
Και τέλος, μπορεί να έχουμε αρκετά προβλήματα στην Ελλάδα, αλλά δε πρέπει να αφήσουμε κανένα να βάλει ταβάνι στον ουρανό μας. Σκεφτείτε ελεύθερα, ρωτήστε δίχως ντροπή, τολμήστε αυτό που αγαπάτε, συνεργαστείτε εντός και εκτός της χώρας, ψάξτε για χρηματοδότηση απο παγκόσμια ιδρύματα, καινοτομήστε, και πάνω απ’ολα επιμείνετε. Ξέρω δεν είναι εύκολο και νιώθω τυχερός που είμαι εδώ αυτές τις λίγες μέρες. Αλλά ξέρω επίσης ότι αν το αποφασίσουμε δε θα μας βάλει κανένας χαλινάρι.
Ελπίζω ο κόσμος μας να γίνει λίγο πιο μεγάλος από σήμερα το πρωί.
Πρόσφατα σχόλια